Omuz eklemi vücudun en hareketli eklemidir. Omuz ekleminin, kolu yukarı kaldırma, kendi etrafında çevirme ve eli başın üstüne ulaştırma gibi başka eklemlerde olmayan  fonksiyonları vardır.

Genellikle travmaya bağlı olarak omuz ekleminde çıkık oluşabilir. Omuz çıkığı sırasında eklemi oluşturan yapılar yırtılabilir veya kemik bileşkesinden ayrılabilir. Bu yapıların ayrılması tam ise genellikle kendiliğinden normal anatomik bölgeye yerleşerek iyileşmez.

Bu nedenle ilk omuz çıkıkları sonrasında tekrarlayan omuz çıkıkları görülebilir. Kişi elini yukarı kaldırırken geriye çevirirken veya benzeri hareketleri yaparken omuz çıkığı oluşabilir. Tekrarlayan çıkıklar hastanın günlük yaşamını, spor yaşamını olumsuz etkiler, ayrıca her çıkık kıkırdak yapıya zarar verdiğinden ileride eklem kireçlenme riskini de artırmaktadır.

Omzunuzun yerinden çıkacağı endişesinin duyulması, kolun yukarıya doğru hareket ettirilmeye çalışılmasıyla ağrı duyulması, omuzda hareket esnasında takılma ve sürtünme hissi, omuz ekleminde şekil bozukluğu meydana gelmesi ve omuzda güçsüzlük omuz çıkığı belirtileridir.

İlk omuz çıkığı sonrası tedavi uygulanmamış hastalarda ikinci ve daha sonraki çıkıklar çok kolay meydana gelmektedir. Bu nedenle özellikle gençlerde ilk çıkık sonrası veya ilk çıkıkta başvurmamış, tekrarlayan çıkığı olan her yaş grubundaki hastalar için yırtılan dokuların ayrıldıkları kemik dokuya geri dikilmelerini önermekteyiz.

İlk defa omuz çıkığıyla karşılaşıldığında manipülasyonla çıkık olan omuz eklemi yerine konulur. Sonrasında bandaj uygulanarak takip edilir. Tekrarlayan omuz çıkıklarında ise genellikle cerrahi tedavi yöntemine başvurulur. Artroskopik (kapalı) yöntemler uygulanarak açık ameliyata gerek kalmadan, omuz çıkığı sonrası meydana gelen ve omuz ekleminin sağlamlığında rol oynayan yapıların ve yırtıkların tamiri yapılabilmektedir. Kapalı yöntemin açık yönteme göre avantajları,  küçük bir kesi ile tüm işlemin yapılabilmesi ve hasta konforu sağlamasının yanında bu yöntemde eklem içi yapıların daha iyi değerlendirilerek açık cerrahi sırasında görülemeyen bazı lezyonların tespit edilebilmesine olanak sağlamasıdır.